Anısı Var (Kimse Okumasın Bu Şiiri)

anısı var...

gözlerimde düşlediğim aşkın
satırlarımda anısı var...

iftarı bekleyen bir çocuk gibi bekledim ecelimi
lakin gelmedi
adeta Kızıldeniz'in ayrılması gibiydi
ömrümü ikiye bölmek
kalbimde başlayan aşk gözlerimde korlaştığı vakit
pınarlarında ıslanıp yanaklarımda sönmesi gibiydi
yaşarken ölmek

ömrümün baharında tattım aşkın gerçek yüzünü
vuslatlarla kaplı yoldan geçerdim, hüzünlü
rüzgarın bir tokat gibi kıpkırmızı etmişti yüzümü
ama yine de düşünmeden edemedim seni
düşündükçe sevdim,
sevdikçe özledim,
özledikçe gömdüm kalbimi kara toprağa

adına yazdığım hangi hecelerim saklı güncenin arasında?
hangi şarkılarımı okuyorsun dumanlandığında ara sıra?
belki de sen beni unutup, göçüp gittin diyarlardan
belki de adımı dahi hatırlamazsın yıllar sonra
söyle,
hangi şarkılarımı okuyorsun kadeh tutarken ara sıra?
ama ben, ama ben
her saniyesini hatırlarım aşk dolu yolların
ya da şöyle söyleyeyim,
ömrümde bıraktığın izlerin şimdi hecelerimde anısı var

anısı var...

yıllar geçse dahi
dudaklarımda aşkın anısı var...