Ankara'ya Revân

Sana gelen yollar ne güzel
Ve kadavralaşmış bir yüreğin yeniden çarpması
Heyecanla...
Can verilesi yollarında hayâl duraklarına uğrayıp
On dakika soluklanmak, sıcacık nefesinde
Muhtaç olduğum teninden
Karanfil kokuları damıtmak
Yudumladığım bir bardak çayın duman tüten göğsüne
Sessizce...
Gürzle, mühreyle parçalamalı yollarındaki o ışıkları
Sevmiyorum o sarıyı ve o kırmızıyı
Bırak yeşillere bezensin tüm yolların
Masmavi denizin kıyısına tünemiş bir orman gibi
Serin, sâkin ve dingin bir yeşillik olsun
Zümrütler saçılsın yollarına pâre pâre
Sonra küçük kuşlar toplasın onları
Ve yuvalarına dizsinler birer birer
Ustalıkla...
Kaybolmalı gözlerinin engin sonsuzluğunda
Ardından seni de almalı o sonsuz hülyâya
Kumsalda çırpınan bir balığın telâşıyla
Yeniden dalmalı aşk deryâsına
Beraberce...
Bitmeyen bir masalın iki kahramanıyız biz
Yaşamaktan öte, ölmekteyiz biz
Aşk mefkûresinin iki sevdâlısı
Firdevs yollarının revânıyız biz
Umut ve duayla...