Anlabeni Çiçekleri

Ve gece,
Pençesini geçirdi uykularıma yine.
Gece,
Ensemden tutup itekledi beni düş tüneline

Tam da senli bir rüyaya yatacaktım oysa
Hem de tüm iyi niyetlerimin üzerine
Ama dokunabilirliğin var nasılsa
Düşlerimin menzilinde
Seni sayıklamalarımın yerine

Ulaşılabilirliğin neden bu kadar zor?
Demeyeceğim yine
Bir avuntu buldum kendi kendime
Düşselliğin ruhunma daha tez dokunuyor
Varsın
Görselliğinin ruhumdan hiç haberi olmasın
Ben yine de
Uçsuz bucaksız düşümde
Anlabeni çiçekleri ekeceğim peşinden
Daha çabuk gerçekleşsin diye
Daha çabuk elimden tutasın diye
Bir kere de aşkla gözlerime bakasın diye
Bana bu denli uzaklığın
Beni rahatsız etsin diye
Anlabeni çiçekleri ekeceğim peşinden
Uçsuz bucaksız düşümde
Yine de ben...
.
.
.
Boşverelim şimdi
Şimdi uyuma vakti
Vakti geldi güneşin
Güneşin geceyi boğdu elleri
Ellerin ellerime değdi
Değdi düş kurduğuma bugün
Bugün düşlerimde daha da belirginleş
Belirginleşti anlabani çiçekleri
Belirginleştin.