Anladık
Bize nasip olmadı gençliği yaşamak
Ürkek tavşan yavrusu gibiydi köylü kızları
Sevmesini öğrenmemiş insanlardık
Geldik "yedi iklim" ötelerden...
Gözlerimiz gördü gerçeği
İstedikse de gönlümüzce yaşamak
Gidemedik boğaz tokluğundan öteye
Yakamızı bırakmadı yoksulluk...
Artık güneş yansıdı şafaklarımıza
Anladık emildiğini kanımızın
Ve anladık
Kimlerin yazdığını yazımızın...
Nisan 1983/İstanbul
O günler yoksulluk günleri de olsa her şeyin bir anlamı vardı.Yanyana yürümenin,denize bakmanın,arkadaş olmanın vermiş olduğu içtenlik vardı... Mutluluk vardı sinema kuyruklarında..Hal ve kederimizden anlayan,sesimize kulak veren,ellerimizi tutan insanlar vardı... Size katılmamak mümkün değil.Çünkü o dönemlerin insanıyız.Sevgiyle kalın.👍😊
eskiden böyleymiş ustam,şimdi devir değişti... güzeldi, içten...
tebrikler👍👍👍
iyde üstadım o zamanlar değilmiydi büyük aşklar hani nerede şimdi leylalar mecnunlar belki insanlar bir birine bu kadar yakın değildi ama öyle büyük aşklar vardı belki yokluk içinde yaşanıyordu ama huzur vardı öyle değilmi? güzel şiirdi tebrikler selamlar