Anladim

anladım!
yolun sonuna geldik,bak yokuş yine..
ne geriye bakabilecek yaştayım,ne ileriye...
ürkek ,ürkek adımlıyorum yolları,
yüreğimde maziden kalma yalımlar,
ne de güzeller..ayışığı kadar...
geçmiş dediğin ne ki;
bir avuç hayal,bir avuç duman....
korkuyorum bu yokuşlara tırmanmaktan,
ve nefret ediyorum geçen zamandan..
bu yokuşların ardında neler var biliyorum!
kaskatı aynalar,
kazılmış çukurlar,
bedelsiz ölüm...
dönüş köprüleri yok artık..
yok artık nurtopu sabahlar,
üstüme üstüme geliyor tüm çağıltılar...
anladım!
yolun sonuna geldik.
bembeyaz bir atın üstündeyim,
aynalara karşı koşuyorum,arkama bakmadan...
bir baksam,
kırmızımtırak bir gün batışı
ve gözlerin beni bırakmayacak ,biliyorum....
peki sonra ne olacak?
bembeyaz bir atın üzerinde hiç arkama bakmadan,
bilinmeze doğru koşuyorum....