Anladım Ki

ANLADIM Kİ...



Gün sararırdı gölge vururdu güneşin önüne

Sen doğardın gece varmadan kızıl rengine

Nefes nefese sana koşardım sana uzanırdım

Egenin mavisinde



Sabah olurdu karanlık pusardı kuytusuna

Aydınlık en çok sende doğardı/ gün

Günümü en çok sen aydınlatırdın

Kızılına koştuğum geceyi unuturdum bir an.....

Sana koşarken.........



Gecede günde sende güzeldi aslında

Sen her iki sininde önüne geçtiğinden beri

Öyle bir titretmiştin kı ki içimi

Yıllardan beri beklenen senmişsin sanki



Bende seni apayrı bir yere koydum

Güneşi sen yaptım kızılına boyadım geceyi

Öyle bir an geldi birde baktım ki

Ne güneş kaldırabildi senin ışığını

Ne de gece kızıl rengini

Anladım ki yaşam bile sana yenildi