Anladim Ki

ne bakışlarının anlamsızlığıydı beni yakan
ne de kamburlaşmış sevdamın teni
anladım ki,
beni yakan sen'din
beni yıkan sensizliğin

karanlık bir odada sabahladığım geceler
küllüğümü dolduran tütün artıkları
sanki bana yazılmış bir takım senfoniler
ay ışığında, camda yansıyan hayalin
daha uğraşıma eklediğimin türlü zıvanalar
anladım ki,
seni zihnimden silecek yağmurlar
daha yağmadılar

zorlamalarla dadandığım uykularımda
rüyalarıma kattığım renklerde senin adın vardı
rüyalarımda bile her yolun sonu sana çıkardı
çıplak yatağımda, ani uyanışlarda
seni arayan bir çift göz vardı
derken baktım ki,
beni sarmalayan
bir tutam sensizliğin adıydı

şimdi senden yana bir ben kaldı
haykırmaktayım her gece;
bırak beni benliğim
ben onsuz neyim
neyleyim
derken ben dile geldi;
sen zaten
beni o ilk gün sildin dedi
anladım ki;
biz, ikimiz
biriz, tekiz
sen varsan ben yokum
ben varsam sen yoksun
derken duydum ki;
nefes alan bu cesette
bu uğultular
ölmüş bir ruhun siren sesleriydi

rahmete adanmış yağmurlar
özgürlüğün emsali karlar
cayır cayır tüten bir güneş
gece lambasına bürünmüş ay
seyahate doymayan bulutlar
selamlar yâd edilen rüzgârlar
anladım ki,
her şey senin için vardı
anladım ki,
ben senin için vardım

***destina***