Anlatamadım

Ben varya, anlatmadım kimseye,
Anlatamadım sana olan sevdamı.
Kelimeler anlamını yitirmesin diye,
En küçük ihtimalini bile düşünmedim.
Her an, seni düşündüm.
Hayalini bile bozmak istemedim,
Hiç kimseye kalbimde yer açmadım.
Kapattım,
Her gündüzde bile perdeleri.
Kapattım gözlerimi.
Geceleri sevdim,
Bana huzur verdiler diye.
Kendimi, hiç sevmedim.
Seni sevdi
Sana bağlandı diye.
Bana bakan gözleri sevmedim,
Bakmadım hiç birine,
Her biri, sen olabilirsin diye.
Şarkılarda acıyı sevmedim,
Hep seni, hatırlattılar diye.
Anlatamadım ya sana kendimi,
Zaten, ben kendimi de anlamadım ya,
Niye sevdim ki ben seni?
İnsan;
Bile bile acıyı sever mi ki?
İsteyerek karanlığa girer mi ki?
İşte böyle,
Şimdi her şey,
Acı veriyor bana.
Seni anlatan
Hatırlatan her şey..
Anlamsız geliyor bana,
Ne seni, ne de kendimi,
Hatta ikimizi,
Aynı karede düşünemiyorum bile..
Düşünmedim de, değil hani,
Her şeyi burada bırakıp,
Çekip gitmeyi,
Seni de, beraberinde unutmayı..
Aslında, doğrusu da buydu,
Sen gitmiyordun ya,
Gitmedin de zaten.
Ama ben gitmeliydim.
Rüzgarın tersine,
Çekip gitmeliydim.
Ne seni, ne sesini,
Ne de kokunu getirmesin diye..

25.06.2009