Anlık Yaşamaların Bedeli

Ben önümü bile göremezken
Sonsuzluğa koşuyordun sen
Olması gerektiği gibi
Duyguyu yaşıyordun en derinden


Ben ise
Her dakika her saniye
Anlık yaşamalara şerefeyle
Keyfi sürüyordum bir yerlerde


"Adını koyduğun bağlanmaktan korktuğumdu"


Inandığımdı oysa
Yarının olmayacağı


Tipkı her canlının ölümü gibiydi
Solması gibi her açan çiçeğin
Ve kayması gökyüzünde ki yıldızların
Her günün ayrı bir güzellik getirmesi
Ardından alıp gitmesi gibi


*Sonu olmaması hiç birşeyin
Beraberinde başlayan tüm ilişkilerin


Ama yine hep yaşatıyordun içerinde
Sonsuzluktu döktüğün kelimelere
Gerçekçiydi sakladığı yüreğinde


Sanki en çok ben sevmiştim
En çok sevdiğimi sandığım anlarda ise
Yine ben kaybettim


Anlık yaşamalarımın bedeli
Bir ah gibi
Alıp götürecek elbet
Elimde olan tüm güzellikleri


Olabilseydim keşke
Dediğin gibi
Ömürlük yaşabilseydim ben de