Anne

Ağlıyorum yine bu gece
Çünkü aklıma sen geldin anne
Kimsesiz ve yalnızım odamda
Düşünüyorum caddeye bakan penceremde
Titreyen dudaklarımda o son sözlerin
Gözlerimde o son bakışın
Ve elimde gözyaşlarımla ıslanmış resmin
Ağlıyorum yine bu gece
Çünkü seni andım seni anne
Uyuyamıyorum geceleri ağlamaktan
Ta ki yorgun düşünceye dek
Dua etsem seni geri verirler mi? bana anne
Saçlarım sertleşmiş sen okşamayalı
Kulaklarım ağırlaşmış sesini duymayalı
Bedenim ölüleşmiş sen sarmayalı anne
Utanıyorum aklıma geldikçe o eski günler
Sana öf dediğim o nahlet geceler
Seni dinlemeyip üzdüğüm o kör gündüzler
Şimdi kâbusum olmuş uyuyamıyorum anne uyuyamıyorum
Ne vakit bir çocuk görsem anne kucağında
Bakıyorum onlara öyle saatlerce sokakta
Hatırlarmısın sende az taşımadın beni kucağında
Gecelerim sensin gündüzüm de sen
Seni çok üzdüm geç fark etsem de
Hakkını helal et ne olur anne
Yoksa bu ızdırap sığmaz bu bedene sığmaz anne