Anne!..

Sensiz kuru çöl gibi, hem gündüzüm, hem gecem;
Sen gülersen gül açar, dilimdeki her hecem;
Başımın tâcısın sen, gönül tahtımda ecem;

Dünya-âlem bakmasın, bana bir sen bak Anne...
Damla damla yağmur ol, gözlerimden ak Anne...

Hâlâ gelip üstümü örteceksin sanırım;
Ben seni bir gün değil, her nefeste anarım;
Büyüdün oğlum dersin, işte ona yanarım;

Hasretlerin yakmasın, sevgin ile yak Anne...
Damla damla yağmur ol, gözlerimden ak Anne...

Canım yansa ansızın, ?Anne? diyor gözyaşım;
Yokluğuna dayanmaz, çatladı sabır taşım;
Sensiz bir yanım eksik, hatıran can yoldaşım;

Cennet kokan gülleri, saçlarına tak Anne;
Damla damla yağmur ol, gözlerimden ak Anne...

Sen kınalı kuzunun meleştiği her seste;
İlâhi bir güftesin, seni söyler her beste;
Şah damarda gezinen can dediğim kafeste;

Rabbimden sonra sana, secde etmek hak Anne;
Damla damla yağmur ol, gözlerimden ak Anne...

Kabul et Anneciğim, yavrundan birkaç satır;
Kırk yılda bir olsa da beni dizinde yatır;
Yüreğimde gül kokun, hep seni hatırlatır;

Dünyada senden başka derde derman yok Anne;
Damla damla yağmur ol, gözlerimden ak Anne...

Saat: 21:55