Anne
Beni meçhule bırakıp gittin anne
Her gece ağlayarak gelme üstüme
Gel artık yatayım,yatayım göğsüne
Melekler sarmışlar, etrafını anne
Ben sensiz nasıl dereceğim gülümü
Sen gittinya kimse sormuyor halimi
Uzat öpeyim o nasırlı elini
Ben sensiz gülleri neyleyeyim anne
Anam öldü diyemiyorum kimseneye
Ölmedin sanki geleceksin seneye
Sensiz derdimi anlatamam ellere
Ben sensiz nasıl yaşayacağım anne
Bu kara oğlunu yanına alsaydın
Kara toprak yerine beni sarsaydın
Fani Dünya'da ben sana doysaydım
Sana doyamadan çekip gittin anne
Yıldırım anasının kara kuzusu
Hiç değişmedi anne, alın yazısı
Hasretinden her gün kanıyor yarası
Benim bu yaramı kim saracak anne
İbrahim Yıldırım
18.02.2010
Çok teşekkür ederim canım kuzum,inan hala çok özlüyorum onu 16 sene geçti ama yinede neyapayım. Sevgilerimle
Allah mekanını cennet eylesin okurken boğazım düğümlendi
Allah sana hayırlı uzun ömür versin amcam
anneler dünyanın en kutsal varlıklar cennet bile onların ayakları altında
😥😥😥😥😥😥😥😥
Çok teşekkür ederim Ayşe hanım Allah sizden razı olsun.
Allahım yattığı yeri cennet eylesin rahmet etsin inşallah yüreğinize sağlık efendim
Ölüm kaçınılmaz .Analar evlatları hüzüne boğup bırakıp gidiyorlar. Çok hüzünlü bir şiirdi.Duygulanarak okudum. Gönlünüze sabır ve güzellik dolsun. selamlar.