Anne

Sesinle söylediğin ninniler,
Yüreğime sıcacık duygular akıtır,
Senin çilekeş hayatını vuran dertler,
Kan kusturur, yüreğimi inletir.
Benliğime yapışır,
Gözyaşımı akıtır.
Onca dert yüklenmişin,
Sabırla şükrediyorsun,
Çileni de çekiyorsun,
Anne sen meğer melekmişin.

Dertler saçlarını ağartmış,
Sıcacık yüreğini ağlatmış,
Yoksulluk, ufkunu daraltırken
Okuduğun kitaplar, merakından
Dostun olmuş, zaman durduramamış,
Çileler hayatını karartırken.
Beş çocuğun yükünü, yüklemişin
Çekmişin belaları,
Çamaşır, bulaşık, mutfak, bahçe işleri,
Anne meğer sen ağır işçiymişin.

Hayat hayellerini çalar,
Yüreğin çocuklarına çiçek açar,
Yüzündeki hüzünlü bakışlar,
Ellerindeki çileli dünya izleri,
Ördüğün mavi kazakta nakışlar,
Hakka ibadetin, gözyaşlarınla,
Gökte melekler seni alkışlar.
Gözlerin sevgiyle merhametle bakarken,
Kalbinde şefkat var,
Anne yüreğin, yürekli aşkı arar.