Anne

Sözünde durmadın anne
Bir yıllıktı almanyaya gidişin
Otuz yedi yıldır dönmedin bir türlü
Bizsiz geçti gençliğin,anne

Issız köşelerde ağlardım
Biri senden bahsetse bize
Görseydin halimizi kahrolurdun anne
yetimler,öksüzler gibiydik hepimiz sensiz
Eve aç geldiğimizde
Kendi başımızın çaresine bakardık
Kardeşlerimin küçük annesiydim
Senin yerini dolduramasamda

Şimdi hatırlıyorumda anne,gittiğin günü
Kapıdan çıkamamıştın bir türlü
Dönüp tekrar,tekrar öpmüştün bizi
yüreğimizide götürmüştün bizsizliğe giderken
Şimdi diyorsunya anne
Rüyamda hep seni çocuk görüyorum
Çünkü göremedin büyüdüğümü
Artık küçük kızın büyüdü anne.


GEBZE
03.24..2008