Anne

Ben korkuyorum artık,
Şeytanlar arasından melek seçiyoruz
körermiş damarlardan kanları pompalıyoruz
pulları kalıyor ellerimizde bedenlerin..

her bıraktığı iz, yanlış bir yola götürüyor
kayboluşçuluk oyunları oynuyoruz..
inandırarak kendimizi arzularımıza...
bir yanlışa sürüklüyoruz yüreğimizi bile bile!

sesler var kulaklarımda avazca bağıran
iten herşeyin göbeğine, alımlı bi şekilde..
yanışlarına tek başına katlandığımız o yer
arındırmıyor artık, yanlışlarımızdan bedenimizi.

çoçukça masallarda anlatılanlar yalanmış anne!
yokmuş sevgiyle yaşanacak biyer,yalanmış hepsi.
kandırılmışız anne, yanlış yerinden inandırılmışız hayata
geçte olsa anladım, anne güzel olan şeyler sadece benim aklımdaymış..

Ama değişiyormuş büyüdükçe herşey zormuş anne, çok zormuş
bulamıyorum, hadi yardım et söyle bana, bu güzel olan herşey nerede anne?