Anne Demeyi Özledim!!!

Soğuk bir kış gecesinde
Her zaman ki hastalıklarından biri sanmıştım
Yanına yaklaşmak istemiyordum
Seni o halde görünce
Gözyaşlarıma mani olamıyordum

Senden gizli gizli ağlıyordum
Yanına gelince, "annem" diye sarılıyordum
"Ayaktayım anne, dimdiğim ben" diyordum
İki damla gözyaşı bırakıyordun
Oğlum deyip bir daha sarılıyordun
Bir daha bırakmayacak gibi
Aslında o gözyaşlarını yüreğime damlatıyordun
Dayanamayıp yine ağlıyordum

Hastaneye kaldırmışlardı seni
Dayanamam diye gelmemiştim
Evde oturup bir ses bekliyordum
Sanki o an kalbimden vurmuşlardı beni

Acı bir çığlık duymuştum uzaklardan
Teyzemin sesiydi bu
?fidanım? diye haykırıyordu
Canından can kopartmışcasına
Ölen annemdi evet annemdi

Hangi çığlıkların seni bana getirirdi ki?
Hangi vurgun böle öldürmeden can çekiştirirdi?
Hangi ayrılık gözyaşlarımı kuruturdu?
Söyle anne söyle

Şimdi rüyalarımda bekliyorum seni
Bilincim açık, şuurum yerinde
Şimdi senden bir ses bekliyorum
?oğlum ben buradayım?

Kokunu özledim ben anne
Sesini özledim
Ben anne demeyi özledim anne