Anne Patiklerimi Yeniden Örer Misin

aklımı muzurluklar sarıyor
küçük küçük asma dalları
gibi yüreğim müziklerde
apartman duvarlarına
usul usul hüzünlerim tırmanıyor

gülüyorum
horul horul uyuyorsunuz çünkü

alnımın tam kenarında yara izim
gidişat hakkında sorular soruyor
sırası mı şimdi
ayaklarım gıdıklanıyor

geceler içimde savcılarıyla dolaşıyor
sol tarafımda bir gülün
geçen yıldan kalmış
hala esiyor kapanmamış yarası
oysa içimde gözlerin kapanıyor
bağlar tütüyor üzüm karası

gülüyorum
horul horul uyuyorsunuz çünkü

Uluslararası amcalarım toplanıyor
Fransa'yı soykırıma yardım etmekle suçluyor
Cezayir yetmedi mi
ılımlı Hutular'la Tutsiler'le ne işiniz vardı diyor
bir yandan Japonya
Hiroşima da Nagazaki de
Memleketim gibi
ölenlerine
radyasyon izlerine
mezarlarda sessiz sessiz ağlıyor

gülüyorum
horul horul uyuyorsunuz çünkü

ve insanoğlu çok garip
çok değişken
her ne ise
kana doymuyor
ayrıntılara gelince
kendine saygı duymuyor