Anne Seni Hiç Kırmadım

Bir yanda vefa,
Bir yanda cefa,
Anne kalbi nasıl böler ortadan?
Biri hep haklı hatası olsa da,
Diğeri haksız incinse de candan.

Hiç kırmadım seni anne,
Sözünden çıkmadım,
Hep boynum eğik.
Oysa gördüğüm hep haksızlığın...

Yüreğim paramparça,
Gönlüm kırık.

Diğer evladın, her ne yapsa makbul,
Her hatası sevgiyle örtülür.
Bense suçsuzken suçlu...

Neyse...
Gözyaşım görünmez,
Göstermem ki kimseye!

Adalet terazin şaşmış bir kere...

Söylesene!
Karnında taşıdığın canı nasıl ayırdın?
Ben "anne" derken, kanayarak içten...
Sen ona nasıl gülümsedin?