Anneciğim

Senin o gülüşlerin gönlüme hayat verir
Hiç durma başucumda sen hep gül anneciğim
Sen yanıma gelince tüm kederlerim erir
Sensiz bana dünyada kanat,kol anneciğim

Sen olmayınca dünyam sanki sarhoş oluyor
Tüm sevinçlerim ölü,hislerim boş oluyor
Sen yokken şu gözümden ne yaşlar boşalıyor
Hasretinden gözyaşım olur sel anneciğim

Sen varken hayat cennet,sen yokken sanki zindan
Özlemin kalpte hançer farkı yok gayrı kından
Kurşunlara dizseler vazgeçmem şuh sevginden
Bu yürek ve bu gönül sana kul anneciğim

Eski bir şiir olup düzeltmeler bugün yapılmıştır.
15.04.2010
13:59