Annem Diyor Ki

sevilmek o kadar zor ki
kime sevdirsem kendimi
bilmiyorum
annem diyor ki
uslu ol oğlum seni herkes çok sever
İçim den gelmiyor
bana uslanmayı öğretsene
çarpık düzende yosma olduğunu söylemediler mi sana anne.

oysa içimdeki sevgiyi ekmek gibi yemek istiyorum
süslü kelimelerden
bozalı
rakı kokulu marifetlerden nefret ederken
İskambil keğıdı gibi masaya serilmekten
bıkmışım
sen bana uslu çocuk ol diyorsun
ben ata binmek istiyorum.
toprak kokulu toprak evleri esmertenli insanları özlerken
bana çamurdan ev yap demiyorsun
ben zilleri karıştırıyorum beton yığınında anne.
sen bana amerikan tarzı tıraş ol diyorsun
saclarını sarıya boyar bana da jöle çekiyorsun
ben kendimi nasıl seveyim
nasıl sevdireyim
oysa anneannemin sacları kınalı
tırnakları kısaydı.
canakkalede şehit dedemim mezarı yokken
ben kendimi sevmiyorum ki sevdireyim.

akşam yemeğinde kan içiyoruz
sabah kendimizden geçiyoruz
hiç ruhuma tanrı kelamı koymuyorsun ki
cinayet işlememem için neden yok.
babamı sorarsan ip cambazı
bir sağa iteliyor bir sola atın şu yaramazı
diyor da
elinden düşürmüyor haçlıdan kalmış papazı
bende paparazzi izliyorum
senin masada kendini unuttuğun zamanlarda.

bol kalca
turşuya merak sararsam
kusuyorum.

ah anne nasıl sevgi bu
paparazzi şairinin İstanbul hikâyeleri
kırma yazarın kan kokan kaleminden mundar ölmüş cinayet sertifikası
kuş beyinli bitki pröfösör'ü
kuran ayetleri yorumcusu
hayatında hayır'a alamet hiçbir icraat'ı olmayan prof
jimnastik sakalı akbabaların turşu kurduğu halklar meyhanesi
şarkı söylüyorum
rep.

gerisinde seni suçlamam için neden yok
biliyorum biliyorsun
her şey po....
başıma geçirdim kep
diyorum annem melek
melekler öleli bin yüz yıl olmuş
tarih sayfasından silinen yüzüm
ırzına geçilen ben

nasıl sevileyim
seveyim