Annem Seni Çok Özledim

Bugün 3/ Ekim anne
Seni 3/Ekim perşembe gününde,
1991 de kaybettim,
Nice yıllar geçmesine rağmen,
Verdiğin acı ve yokluğun geçmedi.
Her geçen yıl özlemine özlem kattı,
Seni unutturmadı....

Anne sıcaklığı en tatlı sıcak,
Özlemi en büyük özlemmiş..
Seni öyle bir özledim ki,
Bu anlatılmaz ancak yaşanırmış...
Gözlerime hayalin geldikçe,
İçim burkuluyor,
Gözlerim yaşarıyor!

Seni unutmak mümkün mü,
Seni hatırlamamak elde mi?
Neyi ellesem, neyi düşünsem,
Sen canlanıyorsun gözlerimde,
Sesin çınlıyor kulaklarda...
Sana ne kadar alışmış,
Sana ne kadar yakınmışım!

Gözlerim yaşarıyor annem,
Sen yoksun, sesini duyamıyorum,
İçim yanıyor, içim kan ağlıyor annem...
Sen benim en yakınım,
Sen benim sırdaşım,
Sen benim can dostum,
Sen benim her şeyimmişsin!

Can sıkıntımı sen giderir,
Sıcaklığınla sarar, öper,
Beni bana getirirdin..
Şimdiyse yaslanacak bir kucağım yok,
Senden sonra en yakınlarım bana yabancı,
Kalmadı eski dostluk ve yakınlık,
Senmişsin bizleri bağlayanımız!

Seni çok özledim,
Kokunu her yerde arıyorum,
Rüyamda görsem bırakamıyorum.
Hatırımdan hiç çıkaramıyorum,
Boynuna sarılmak,
Güzel kokunu içime çekerek,
Uykuya dalmak istiyorum!

Ben herşeyi senden öğrendim,
En güzel kuralları vererek büyüttün,
En güzel insanlık vasıflarını senden aldım,
Senin verdiğin yoldayım,
Sen yanımdan ayrılmayan gölgem,
Beni halen koruyan meleğimsin,
Hakkını nasıl öderim anneciğim!











,