Anneme Mektup

Sevme sakın bir daha demiştin ya anne
Aşk acısına dayanamaz yaralı yüreğin
Affet beni tutamadım sözümü
Tutunmaya çalıştım hayata
Sığındım bir çınar gölgesine
Dağ gibi büyüttüm gözlerimde
Bilemedim ki
En çok ağaçlara düşermiş
En çok yüksekleri talan edermiş yıldırım

Güzel kızım diye severdin ya anne
Başak saçlı kızım diye okşardın saçlarımı
Dokunma şimdi
Bakma gözlerime
Yalan eller değdi
Günah grisine boyandı başak saçlarım
Bilemedim ki
En çok gözlere aldanırmış yürek
En çok saçlara bulaşırmış günahlar

Asilsin sen her rüzgarda savrulmazsın derdin ya anne
Ağır taşları kimse oynatamazdı yerinden
Ağırlığımca sevdim, sevildim
Sadece sevdiğimin rüzgarında savruldu bedenim
Öyle gün geldi ki
Çakıl taşına döndü yüreğim
Yarin ayakları altında ezildi asaletim
Bilemedim ki
En çok ağır taşları oynatıyormuş yerinden
En çok asil yürekleri yaralıyormuş aşk

Masum bebeğim diye gülerdin ya gözlerime anne
Çaldılar masumiyetimi aşk kapısında
Bıraktım heybemdeki sevaplarımı sevdamın koynuna
Ayetlerini kaybetmiş dillerin esiri oldu secdem
Şimdi eziliyorum günahların ağırlığında
Bilemedim ki
En çok sevmek günahmış
En büyük cehennem ateşi aşkın kucağındaymış