Annemin Mezarında

Ben annemin nabzının kesildiği anda

Attım ilk çığlığı hayata

Bir tek orada vardı yanımda nefesi

Sonra hissetmedim o sulh esintiyi 

İlk nefesimi çektim içime 

Buz gibi metal yığınının içinde

Ben derim Ocak'ta Ağrı 

Sen de Berlin'in Şubat'ı

Tenim buzdu, lakin

Alev alevdi küçük kalbim

Sen de Temmuz'da Küba

Ben derim cehennemden bir parça

Ben doğdum, köhne kasabanın birinde 

Soğuk, kuru, sessizce bir odada

Ben doğdum annemin mezarında