Arabesk

gölünde yapraklarını

suya yaslamış bir nilüfer olsaydım

dinerdi yaşama sancım

uzaklar ahhhh, uzaklaaaarrrrr var ya

işte o uzaklar ey benim canım

resmidir duvarlarımızın kıtalar boyu uzanannnn

bir arabesk şarkıdır şimdi

modası geçmiş aşkları yaşatmaya çalıştığımız

sen ellerini aldın masadan

alır almaz sen ellerini masadan

haniii tıpkı ayrılması gibi kavminin Musa'dannnn

aramıza bir buzul çağ gerildi

dünya şimdi var ya işte

o düüünyaaaa dediğin yer küreee sevgilimmm

sensiz çekilmez bir şekilsiz yüz ifadesinden başka ne kiii

bakınca boşluğun karanlık tarafından

herkesin bir parçasını unuttuğu

ve bir daha bulamadığı bir yer vardır muhakkak

parçamdın benim ya hani

şiirimdeki tek eksik uyak.

yollar var ya işte 

hani kıvrım kıvrım uzayan o yollarrrrrr kuzum

kederi yollamıyor kendisinden uzağa insanın

mümkün değil, denedim gitmiyor ki aasssllaaa

oysa aynı göğün altında

aynı yıldızların pırıltısıyla ışıyannn gözbebeklerimizle

gitmek istememiş miydik

kentin şatafatlı mahallelerindennn

kötülük nedir bilmediğimiz

o çocukluk günlerinin sokak aralarına.

çocukluğumda yitirmiş bir şey gibiydin 

sevinmiştim  

seni ilk gördüğüm andan itibaren

sürsündüüüü dilemiştim sonsuza kadarrrrr

inanmanı istemiştim 

bendeki bütün bu olanlaraaaa.

kırılmamışken henüz ruhumuz sevgilimmmm

dalından koparılan bir karanfilin kanaması gibi

inan istemiştim inannnnnn

yoluna baş koymaktı 

benim bu imzaladığım

ölüm fermanııııım, kendi hükümranlığımda.