Aralık

Mutluluk yoksunu evimde bir pazar sabahı;

Tül aralık,

Perde aralık

Odamda dağınıklık almış yürümüş

Bir ben eksiğim odada

Odam hâlinden şikâyetçi, odam hâlinden yakınmakta

Odam dağınık

Bir yalnızlık dolaşmakta koridorda

Her hâlini görüp gözetlemekteyim aralanmış kapıdan,

Kapım aralık

Noel baba erken atmakta baca deliğinden

Bu seneki hüznümü

Ve bu hüzün ötekilere hiç benzememekte

Aslında kapıdan da verebilirdi hediyemi

Çünkü, kapı aralık

Bir yalnızlık ki bu seferki yalnızlık

Diğerlerine hiç benzememekte

Hiç gidesi de yok bu sefer

Demir attı odamın tam ortasına

Ve güz de erken bitti sanki bu yıl

Önümüz kış mevsimi, önümüz aralık

Bu yıl, yıllardan hangi yıl

Bu kış mevsimi gördüğüm kaçıncı kış

Ya aralık kaçıncı aralık?

Aklım hep sende, aklım senin oralı bugünlerde

Kalbim aralık

Bıktım, usandım bu dağınıklıktan

Gelsen de yine toparlasan beni diyorum

Gelsen de bitse bu dağınıklık

Bir son bulsa bu rezillik

Zaten gelirsin diye kapı aralık hep

Cam aralık

Hadi gel toparla beni

Yeter artık!