Aralık Bir Ayrılık

eylülün süpürdüğü sararmış bir ayrılığın tozundan
bu ilk kasımdı geçeli
asıl, beklerken başkaymış kasım...

umut diye biri geldi geçen
kışa zor direnen
bir pencere dolusu sardunya taşıttı odama
canlı tutmaya çalıştıkça
bizi koyuyorum yerlerine

ve sen sükût
kırılmadı mı ellerin soğuktan?
kaç gece geçti üzerinden
hâlâ şu kentin sokaklarındasın

takvimler, aralık'ta bırakıyor kapımı
umut basıyor eşiğime arada ama
bir gelmeyecektir, tutturdu fotoğraflar
sırf onları duymamak için
teker teker topluyorum duvarımdan
ayrılığın hüzün meyveleri sanki
her birine usul bir kelime koyup saklıyorum

ben, son kullanma tarihini bilmeyen aşk
sararmış bir eylülden geliyorum

bu günlerde
ne zaman bir yağmur yağsa
apar topar çıkıyorum dışarı
şemsiyesiz bir ıslaklık gözlerimdeki

düşürecek yer arıyorum...