Ardından

özlüyorum sizleri sevdalarım
görüp dokunamayıpta
duyup konuşamayıpta

bu gece beni sen değil
sarmaşıkların sarıyor
yorganın değil
toprağın örtüyor
üstümde yarım metre toprak
avuç avuç gömdünüz beni
sulamayın beni göz yaşlarınızla
soldurmayın açan zambaklarımı

açılmayacak bir daha kapılar annem dıyerek
sarılamayacak mıyım bır daha anne sana?
dokunamıcak mıyım baba sana?
opemıcek mıyım senı sevgılım?
resimlerime bakıp mı konuşacaksınız artık?