Arındır Beni Yalnızlığımdan

Unutulmuş yalnızlığım köşe başında
Seslenmelere çekindi ürkek yüreğim
Dokundum sarılmayan yaralarıma
Sızladı içim kan damladı...

Sustum asılsız olanlara
Sustumda yine vurdu körolası
Azdı yüreğimde ki yaralar
Teselli aradım o da kör kuyu...

Araladım yalnızlığa kapımı
Buyur ettim içeri günahları
Dilim tutuldu ,gözlerim dolu
Viraneye döndü umutlarım...

Horozun sesiydi ezandan önce
Uyan ,aç gözünü derce
Suskunluğum bozuldu
İsyanlarda boğuldum dilim döndüğünce...

Evrenin kaplı tutarsızlıkla her yanı
Çürümez sanılır insanlığın hakları
Dudağım zehir,içinde yarası
Arınmaya sızlandı ruhumun aynası...



Zaman Denen Külfetin Amansız Ağır Çabası


23/05/2012
İZMİR