Arkası Yarın

Kırmızılar çöküyor gözlerinin tahtına
Bir eda bir çalım omuzlarında
İniyorsun sevda yamaçlarından
Usulca

Çakıl taşlarını topluyorum senin için
Yalınayak yürüyebilirsin

Çakmak çakmak aydınlanıyor perdelerin
Bir şarkı çok eskilerden
Ve eski aşklardan
Takılıyor bir yoksulun diline
Garipleşiyor akşam


Bazen umut da korkar aydınlıktan sevgili
Ve güneş doğmuşken tarlasına
İncecik bulutları alır yelesine

Günbatımının tozunu aldım
Açabilirsin gözlerini

Oysa
Şehrinden geçerken kadırga tulumbacıları
Kimse görmüyor şehrimdeki yangını

Toprak ana birden kaşlarını çatıyor
Kulağına fısıldıyorum sessizce
'Seni unuttular galiba..'
İnanmıyor!
Bir yoldaş
Bir şair
Ve bir baba
Haykırıyor tozu dumana katarcasına
Radyodaki ses bam telime dokunuyor..

Bizim zamanımızda düşler sabahları asılırdı
Ama bugün geceye yazacağım
Ağlayabilirsin

Kim bilir
Belki uzak gözlüğümüzdür tek sızımız
Yoksa bu kadar berrak olur muydu yalnızlığımız...