Arş

İstiyorum 

Sayfalarca içimdekini yazmak istiyorum

Ve sonra tüm tabiatla

Tabiatla paylaşmak istiyorum 

Kara yazıyı beyaz tahtaya 

İçimdeki çocuğu aklaya aklaya

Her zerresini tane tane yazmak istiyorum 

Mevlam kötü sözden saklaya 

Nasıl güzellikle büyüttüğümü

Hiç takmadan at gözlüğünü 

Tüm herşeyi önüme koyuyorum

Çözeceğiz diyorum bu kördüğümü

Tartıyorum geçmiş gelecek arasındaki farkı 

Geleceği nerden biliyorsun diyen de haklı 

Defalarca aynı tuzağa düşüyorum 

Çıkabilirsem kör kuyudan olur bunun muvaffakı

Döküyorum satırlara içimdeki sızımı

Kırmadan dökmeden anlatıyorum gizimi

Belki de yıllardır sustuğum için yoruldum 

Ama yine de saklamıyorum artık hiçbir izimi

Tutuyorum kelime ucundan kaçmasın sözüm 

Her harfte biraz daha toparlanıyor özüm

Karanlık ne varsa içimde, bir bir bırakıyorum

Aydınlığa çıkmak için açılıyor gözüm

Biçiyorum kesiyorum avucumda kalemtıraş 

Şekil verdikçe yazdıklarıma oluyorum sırdaş 

Beyaz gölgenin kalemini taşıyorum 

Her yaptığının sonunda gittiğin yer arş