Arsız Çiçek

gitmediğimdendir,
vücudumu saran ateş
çakıl taşlarının kızgınlığında
vurur sıcaklığını
Bodrum gibi içime.

hangi koyda
demirlemiştin?
güneş alıp da dudağını
konduruyor yanağıma / özlemdir
söyletir türküleri Bodrum gibi,
iç çekişlerim bundandır.
ah kalenin arsız çiçekleri.

gözlerin,
suyun rengi olunca
bakamadım hiç ağaçlara / belki de
tutuklu yüreğim / nicedir
savrulduk kayıp zamanın içinde
dökülür geceleri arsız çiçek gibi
bölük pörçük resimlerin.

ölüm! kal istediğin kadar,
ay ışığı vurdukça / Bodrum
olur akşamlar,
sonsuzluğunda saklanır aşklar
arsız çiçekleri bakar sadece / balkonumdan
suyun sesi yansır / uzanır
ötüşlerinde dudağın / bazen
serçe, bazen
ucu olur yalnızlığımın.

Bursa - Ekim 2016