Arsız Mecaz

dudaklarınla yazdın
kalbimin okyanusuna firar öykünü
kanıma karıştı sözlerin
sana baktığım yerdedir ufuk çizgisi
ve seni gördüğüm yerde
dökerler içlerini gözlerime
denizaşırılığa hırslı albatroslar
gerçeğimiz uzaktır bizim
yakınlarımız arsız mecaz
karlı bir anıdan parmak uçlarımızda kalan
iğneli sızılar gibi...

gözlerimden taşan 'o'
çağla ağaçlı tatil sabahı güneşi
koşar adım bulaştığın nefesimde kokun
ölmekten korkuyorum
mevsim sonu ağlayışım benim
ayrılık usanmazım
ama öleceğim için değil
sensiz kalacağım için...