Arsız Otuydu Belkiler

Abur cuburdu gün o gün, geceler çitlenmiş çekirdek...Dün yara bere,an pansuman belkiler arsız otuydu, sevda ayrıklar arasında çiçek..yemyeşil dilim ararken eski tadını ,ağzımdan yel aldı sakladığım adını

Falan filandı gün işte, elden düşme

Hali vakti yerindeydi yoklukların

Sudan şeyler düşünüyordum pencerede

Fırçalarım yüzleşirken gerilmiş tuvalimle

Ve düş törpüsüyken ıskarpela çoklukların

Kum saatimi çölledim

Taşıyıp dururken kendimi

Bir benden diğerine

Yüzünü sırladım yokluğun aynamda

Canımı da sıktım yine

Akşamdan kalmaydık dünle

Zaman/sızdı

Ölçtüm yüzünü beş karıştı

Mahmurdum ben de

Eşrefi çağırdım saati var diye,

Çay kaşığımı bir de

Dört köşe bir masada çöreklenmeye

Manzara kenarında çöktük

Yaslandık bir iskemleye

Sol bacağımızı koyup,

Sağ bacağın üzerine

Kabahatli çocuklar gibi

Dayadık elimizi çeneye

Şakaya vurduk dünü sonra,

Canını acıtalım diye

Bir soğukluk dolaşıyordu yanımızda

Üşüdük birlikte

Başa sarılsın diye,

Atkılar almıştık düne

Sarıldık iyice

Sevesimiz de geldi bir ara

Hevesimiz de vardı

Seyrederken martılarla oynayan denizi

Bir avuç bozukluğumuzu bozdurduk

Yiyip bitirmek için kendimizi

Dışımız aç, içimiz toktu

Ben seni de getirmiştim yanımda

Kimsenin haberi yoktu

Suadiyekasımikibinyirmiüç

Demir Mutlugil