Artık Çocuklar Ölmesin

Birisi çıkıp bana anlatsın,
Nereye gittiğini bu insanlığın
Nedir bu zulüm ve ölüm
Yoksa unuttu mu insanlık
Kendisinin de bir insan olduğunu
Ne istiyor beşikteki bebekten
Sokakta oynayan çocuktan
Ve,
Daha da dramatiği
Bir lokma ekmeğe muhtaç iken.
Hoşunuza mı gidiyor
Öldürdüğünüz çocukların kan kokusu
Mutlu mu kılıyor sizi
Gözlerinden dökülen gözyaşları
Utanç verici bir hadise
Benliğinden çıkmış bir insanlık
Düşün bir,
Sende bir bebektin zamanında
Sarardı kollarına annen
Okşardı başını, uyumazdı sen ağlarken
Açtı, yemek yemezdi belki sen doymadan
Bilemezsin,
Üşürdü belki sen üşüme diye
Çıkarırdı paltosunu örterdi üzerine
Belki ağlardı sessiz sessiz
Ama,
Güneş açardı yüzünde sen gülünce
Söyle,
Şimdi neden bu kin ve nefret
Yoksa,
Yoksa hasretmisin doğuştan ana kucağına
Söyle, sarmadı mı yoksa kimse seni
Öpüp, okşamadı
Rengi önemli değil
Hiç mi taramadı uzayan saçlarını
Kağıttan gemiler, bezden bebekler
Sen gülünce gülmeler olmadı mı
Bundan mı yoksa
Bu kin ve nefret dolu haykırışın.

............😢 h.evren😢. .................
..😢Artık çoçuklar ölmesin. 😢

14 Aralık 2016 399 şiiri var.
Yorumlar