Arttık Gidiyorsun

Artık gidiyorsun...
Oysa içimden avaz avaz gitme demek geliyor, gitme diyemiyorum sana.
Madem gideceksin, madem sildin beni yüreğinden, git...
Yada az daha dur, kokun biraz daha sinsin hüzün kaplı duvarlarıma, biraz daha göreyim yüzünün güzelliğini, biraz daha izleyeyim gözlerindeki denizi öyle git.
Nasılsa dönmezsin biliyorum geri, dönsen de sevmezsin beni, biraz daha konuş benimle, söylediğin sözleri nakkaş gibi işleyeyim yüreğime, biraz daha gül, güldüğünde yüzünde beliren gamzelerin çizgilerini işleyeyim gözlerime öyle git.
Artık gidiyorsun...
Dönüşü olmayan bir yola ilk defa bensiz giriyorsun, ve ilk defa kararlısın, gözlerinden okunuyor artık beni sevmiyorsun.
Gitme diyemiyorum sana, içimde volkanlar patlıyor, ayaklarına kapanıp gitme demek geliyor, gitme diyemiyorum sana.
Sev yada sevme, öylesine kal diyemiyorum sana.
Madem gideceksin, madem sevmiyorsun beni git...
Yada az daha dur, ilk defa sensiz kalacağım, ilk defa gecemden ay çekilecek, ilk defa yıldızlar kayıp gidecek avuçlarımın arasından, sensizliğe nasıl alışacağımı, sensiz nasıl yaşayacağımı anlat öyle git.
Madem sevmiyorsun git, bırak beni hüzün kaplı duvarlarla baş başa, bırak çekilsin geceden ay, bırak kaysın avuçlarımın arasından yıldızlar, madem kararlısın, madem artık sevmiyorsun git.
Nasılsa sensizlik ölüme eş değer bir sessizlik, kelimeler düğümlenirken yüreğimde, boğulurken söyleyemediğim sözlerin içinde, dönüp bakma sakın ardına, dönüp bakma biçare halime, gün sabaha ulaşmadan, yakamozlar gözlerindeki denize vurmadan git.