Arzuhâl

Çok uzun şiirleri sevmem
Anlatamayışımın ifadesidir onlar
Hem ben yorulurum
Hem kızar kendine kalem
Bir damla gözyaşının yaptığını yapamadım diye

Bir gam besteleniyor gecenin sessizliğinde
Kuşların suçu alçaktan uçmak
Gün batımı anlatıyor aslında her şeyi
Alacağını almış rüzgâr dağ çiçeklerinden
Yıldızlar kayıpsız atlatıyor bu geceyi

Acı eşittir mesafe çarpı zaman
Kalbin beş vakit rükûsu hasrete
Bir de umutlar var tabii beli bükülen
Kalemsiz şiir değil midir dualar?
Gökyüzüne yazılan
İkisinde de kelimelerle kırpılan manâlar

Kelimeler;
Mâna katilleri
Kelimeler;
Nice sevda katlinin failleri
Kelimeler;
Kendinden ağır yüklerin hamalları
Gözlerin içine bir bakış süpürür yüzlercesini

Gözyaşınla yıka beni
İmbikten geçir damıt ruhumu
Damla damla sızayım senden kendime
Senden başka çer çöp kalmasın içimde
Hatta ben bile

Gündüzlerimde hayır yok
Geceleri özlüyorum
Rüyalarıma doğuyor dolunay gibi yüzün
Bir perdelik mutluluk yaşanacak hayali sahnede
Sonra doğacak yeni gün
Gözkapaklarım giyotini olacak hayali mutluluğumun
Ve yine ölüm