Arzular Nafile

İlk arzum

Hayat tarlamda filizlen
Goncanın içinde gizlen

Kırmızı tebessüm edince yel essin
Karnı aç nefesim
Ömür boyu
Kokuna ekmek bansındı

Ama şimdi

Gülüşlerin fırtına olsa bile
Bronşlarımı oynatacak halim yok

Umudumun nefesi kesildi eli kolu çizik
Diken batması

İkinci arzum

Açtığın zaman

Boynuzları kırılmamış
Tüyleri parlak
Koç gibi mısraları
Ayağına kurban etmekti

Ama şimdi
Sensizliğin her gün kurban bayramı

Üçüncü arzum

Aşk romanlarının üzerine
Gül desenli
Basma fistanlar dikmekti

Ama şimdi

Hikayemin bile
Kimi yeri sökük kimi yeri yırtık

Arzular nafile

Velhasıl gül’süz
Çok yoruldu yırtılmakdan gençliğim
Ama hala açabilsen
Dikilecek parça parça ihtiyarlığım