Asansör

Susmak yakışmaz aşka.
Ya ağlamak ,ya da gülmek yakışır.
Bunun arasında bir yerlere sığınmak yakışmaz sana.
Ya gülersin avaz avaz,
Ya da ağlarsın,gözyaşı olur ya da olmaz.

Dün aşık oldun,bu gün unuttun.
Yarın yine olursun,
Öbür gün yine unutursun.
Ve hep güldüğünü sanırsın.
Ardında bıraktıkların senin için ağlamış mıdır hiç?
Gözlerindeki yaşlar senin için dökülmemişse,
Ne anlamı kalır aşka başlamanın veya bitirmenin.

Aşık olmak zor zanaat.
Hele bir de kalbin,senden de utangaç ise.
İkide bir de aşık olanların kalplerini,
Asansöre benzetirim.
Boşsa alır birilerini her zaman.Sorgu sual yoktur.
Dolu ise,yola devam.
Ama nasıl dolu içerisi!
Ben hiç bir yerde asansörlerin tek kişilik olduğunu görmedim.
Çoğu yerde dört,kendilerini aşmış yerlerde yedi.
Peki,şimdi söyle sevgilim.
Benimle beraber,kaç kişiyi üst katlara çıkartıp,
Kaç kişiyi indirdin?