Asi Manolya

Açmamıştım hiç kimseye gönül bahçemi
Sesimi duyurmamıştım hiç kimseye
İsmim anılmamıştı hiçbir ağızda.

Manasız sırların içinde gizlendim
Anlaşılmaz,zırhlara büründüm,
Ne kapı ne pencere hepsini örttüm,
Onca gizine rağmen benliğimin,
Leylakları,sümbülleri,gülleri kovarken,
Yalnız kalmışken,gönül kalemde
Açtı bir asi manolya bahçemde.