Aşığım Anne

Kişinin aynasında bir güli-zar var ; güli-zarın aynasın da bir kişi ...
Ömre yazılmış bir ahu-zar var ;ahu-zarda bir ömür ...
Bir dün var geçmiş olan ; bir de gün var gelecek olan ...!
Ve öyle bir zaman var ki ;her şeye rest çekecek olan ....!
....

Çöllere dem vurdum yüreğimi ,
Sürgünüm gönlümdeki bahara ...
Çöl benim ,hal benim ,gül benim..
....


Yananlar diyorum.
Yananlar olmasaydı ;
Dünya bu kadar ışıklı olmazdı...
....

Hayat denklemdir . Pi sayısı sensin...!
...
Aşığım Anne

Bir bulutun rüzgarından üşüdü yüreğim
Ellerimde sarı laleler ,ne zaman güneş doğacak anne
İçimi yakıyor bir kar yangını ..
Söyle ne zaman yüzüm gülecek anne
Zamanın gök-kuşağında umutlarım asılı kaldı
Hangi bahar ışık olup ta düşecek yüreğimin cemresine
Suskunum ,yorgunum ,aşığım anne...
Hep böylemi olur aşıklar
Yada bendeki ölüm güli-zarımı anne
Yaban atlarım dağlarımda koşamıyor ayakları kırıldı
Gönlüm hasret şafaklarına karıldı
Dağlarım yanıyor ,çöllerim serap anne
Sahralarda geziyorum
Toprağa yar olmuş gönlümle
Bir ezber kaldı yüreğimde
Aşığım ,yorgunum ,vurgunum anne...
Derin bir sancı kavuruyor benliğimi
Sussam dilim azap yangınlarında
Konuşsam kelimelerim kifayetsiz
Boynumu büktüm al götür beni anne
Aşık cesetlerin yurduna
Ve yüreğimdeki aşkla birlikte yak beni
Küllerimi savur bütün dünyaya
Küllerimden doğsun umutlar sevgiyle yeşersin ve aşkla yaşasın tüm dünya
Hasret bende ,aşk bende ,gönül
Yüreğimdeki mavi kelebek
Beni nerede bekliyor anne
Aşığım ,yorgunum ,vurgunum anne...