Aş(ı)k

ıslak kaldırımların hüzünlü aşığı
tükenmişliğin son raddesindeki nefes aralığında
bir mücadele yaşam gönlün sonsuzluğunda
anlayan elbet olmaz görünenin ardınıda

yıpranan günün soluksuz cinayetidir, gönül ağrısı
vicdan ki şu azabın koyu karanlığı
hasrettir, koca kalabalıkda hayatın ıssızlığı
merhem diye sürdüğün yaşananın kırıntısı

hani batıdır ya günün veda busesi
öyledir doğan gecenin aşka namesi
vaktin durmayan şu silsilesi
feryat içinde andır hasretin sesi