Aşık Olunca İnsan

Ansızın çalıverdin gönül kapımı
Başlangıcı olmayan bir zaman gibiydin
Ansızın sızdın gönül bahçeme
Yakıp yıkıp dağladın gönül sarayımı
Uzayıp giden bir nehir gibi çağladın
Kendine kul köle etti aşkın beni

Adını her andığımda
Derinden bir nefes çektim
Utangaç duygularımla davet ettim özlemlerimi
Düşündüm yüreğimin yüreğinde atışını
Bir el oldun dokundun gecelerime
Bir yürek oldun çarptın gecelerimde
Bir sevda oldun göz pınarlarımda gizli
Aıcısı tatlı bende saklı hülya oldun gözlerimde

Gün bir başka doğarmış meğerse
Âşık olunca insana
Yalnızlık bir başka sararmış,
Yüreğini ruhunu bedenini!!!
Alır gidermiş düşler seni uzaklara
Peri masallarının diyarına!!!