Asılacak Kadınsın...

Şaşıyorum haline,
Ne kadar da değiştin öyle,
Güler geçerdin önceleri,
Şimdi kırılıyorsun dediklerime,
Sen eskisi gibi değilsin, ne dersen de

Çok değiştin, hemde çok...

Sen aslında sövülecek,
Sen aslında dövülecek,
Sen var ya sen,
Bomboş bir mezarlığa,
Hemde tek başına gömülecek kadınsın...

Gülüyorsun, biliyorum gülüyorsun,
Beni düşündükçe hem gülüyor,
Hem aldırmıyorsun,
Ve zamansızca susuyorsun,
Susuyor, konuşmuyorsun
Bazen de konuşuyor,
Konuştukça çamura batıyorsun,

Anlamıyorsun...

Veya anlıyor, anlamamazlıktan geliyorsun,
Biliyorum aslında anlıyorsun,
Bilmem ki sana ne demeli!
Gerçi ben anlamak istemeyene,
Hiç bir şey anlatamam ki...

Sen aslında sövülecek,
Sen aslında dövülecek,
Sen var ya sen,
Bomboş bir zindana,
Hemde tek başına,
Tıkılacak kadınsın...

Bana ne darıl, ne de kırıl,
Kredin bitti artık, yazık!
Haydi ufak ufak yürü,
Çık git yüreğimden, kıvrıl...

Benim olsun huzur,
Senin olsun yalnızlık,
Ne gözlerime bak, ne de ağla,
Ve ne de isyan et!
Sultanlığın da, tahtın da yerlere düştü,
Her şey buraya kadarmış,
Ben seni değil, sen beni terk et,
Terk edilen insan daima haklıymış,

Sen aslında sövülecek,
Sen aslında dövülecek,
Sen var ya sen,
Sağlam bir kalas ucunda,
Hemde sorgusuzca
Asılacak kadınsın...

Yakılacak kadınsın...