Asilikler Şehri!..

Bir yazı yazıyorum şimdi elini eteğini çekmişçesine ondan bundan,
sessiz haykırışlarda bulunuyorum geceye hiç aldırmadan...
Elimi uzatıyorum kuytu karanlıga ,
bu rahatlık tutulmayacagından...

Yine bir kaçış yolu gibi bu merdiven aralar ı,
karşımda olsa huzur salan göl manzaraları..
söylesem aldırmadan zamana ,yüreğimdeki şarkıları...

rüzgarlar vuruyor pencereme,
açıp uçmak istediğim o yerlere götürürcesine...
gecenin bir vakti ağlamak yok mu hani birazda sessizce!...
haykırışlar gizleniyor yüreğime,
saklanıyor bir yıgın yaş gözlerime...
kaçıp gideyim aldırmadan kilometrelere...
varayım asilikler şehrine...

O şehir ki bassın beni bagrına,
mutlu dolaşmak var mı sokaklarında!
Yok mu söyle konuşmak , korkusuzca?
o şehir ki korkmadan,
kucak açsın bana!...

Yüreğimde bir dolu fırtına şimdi,
Bize yasak olmuş yaşama sevinci..
Hak etmez mi bu can , delice gülmeyi ?
Uzaklarda özlenen...
aldırmamak gerek kilometrelere...
Gitmek gerek asilikler şehrine...
O şehir ki;
adını andıgın,
sevgini yaşattıgın...
Heryerde!!...