Aşk

Aşkı aşka yazar,

Ellere yar olur.

Duvara yazar,

Kireç tutar gönlüm.

Suya yazar,

Buhar olup gider.

Kumlara yazar,

Dalga siler gider...

Kendimden uzaklarda,

Sende tek başıma otururum.

Duygularımın üzerine toprak kayar,

Ben seni yüreğimde büyütürüm.

Sen ise,

Yüreğimin dar ağacında beni idam edersin.

Seni sevmek benim seçimim değildi,

Seçsem, seni sensiz mi yaşardım...

Çok yorgunum.

Ve hala seni yarınlarıma ortak ediyorum.

Aşk bakmıyor gözlerime,

Tutmuyor ellerimden,

Yüreğimde büyüttüğüm ağacın gölgesinde soluklanırken,

Bedenime düşen yıldırımlardan yoruldum.

İçimde öylece duruyorsun,

Ne gidiyorsun,

Ne de yanımda kalıyorsun.

Yüreğim idamı hak etmiş suçlu gibi,

Çoktan sensizliği kabul etmiş.

Yaşam hevesim kalmamış,

Aldanmışım ama ben de hiç azalmamışsın.

Yüreğimin sana hasretinden,

Kalemim kağıda hasretlik çekmiyor.

Ben bu aşkta maktul olmaya yeminliyim.

Ne zaman soluklanmaya kalksam,

İçimde titrersin.

Ben hep ayrılığının lodosunda kalmışım.

Ah be sevdiğim...

Düşlediğim kadar yaşayamadım seni.

Sen mutlu ol,

Acı nedir hiç bilme.

Ve sen uyu sevdiğim,

Ben görürüm kabuslarını...

Ölülerin neden yaşadığını anlamak istiyorsan,

Gözlerimin içine bak...

Kanser hücreleri gibi sızlatman,

Ne senin suçun ne de benim.

Tek bir suçlu var,

O da aşk...