Aşk

Aşk dolanıyor şiire,
Aşık nerelerde?
Aşık ahhh,ne hoş,ne zarif
Ne ince bir kelime

Bir kış akşamı düşüyor aralık elime
Bir unutulmuş şarkı aşığa dair en uzun gecede
Aşık ne hoş,ne zarif
Ne ince bir kelime

Oysa aşk yok şimdimde
Aşk eski,
Aşk kederli
Ve hüzün tümüyle

Bir çürük yaprak ağlıyor
Rutubet vurgunu çimende
Ahhh yaprak
Yaprak, ılık,nazlı bir bahar düşü
Yaprak meyveye gebelik isteminde
Yaprak
Mey kızılı ,ölüyor matemden bir sinede
Bitiyor ilki baharın
Ve sonrası
Sonu bitmiş bir bahardır şiirde
Aralık bakışı çoğalıyor uzayan gözlerde

Gözlerin ki en bitmez kış
Ellerin en katı soğuk ve çok soğuk
Kalbin
Kalbim
Kalp yok göğsümüzde

Bir çocuk gülüşü bulaşıyor incelen yüzüme
Yüzüm kemik
Yüzüm ırak ince yüzüne
Yüzüm hastalık ürküsü
Düşüyoruz düşsüz günlere
Büzülüyor ellerimiz anca kendine

Acemi oluyor insan
Çocuklar küçük bedenleriyle kedere düşünce
Acemi oluyor insan ne kadar yaşarsa yaşasın ölüme
Acemi oluyor
Çocuklar ölümle dans edince

Azrail tutuşuyor dizelerde
Azrail ki,en çok kendine bilmece
Azrail utanıyor ahhh, fikrimce
Ölmemeli çocuklar demeliyiz
Yaşamalı çocuklar
Dünya döndükçe

Bir sen
Bir sen sevgilim
Sen düşmüyorsun nazenin düşlerime
Sevgilim
Bak insan insanı vuruyor paradan diyetlerde
İnsan insanı yutuyor
Karaborsadan yüreklerde

Sevgilim
Can dediğim
Gelmelisin kelimelerime
Tutuşmalısın niyetimle