Aşk

gecenin karanlığında içtim
aşkın şarabını
her yudumda yavaş yavaş uyuştu bedenim.
her damlası kanıma karıştığında
esir oluyordu benliğim.


gecenin sessizliğinde
bir çığlık yükseliyordu yıldızlara
yüreğimden kopup gelen bir çığlıktı bu
susturmak istiyordum susturamıyordum
miraca yükselir gibi aşıyordu gökleri...


insan boşluktayken mi aşık olur
yoksa aşık olunca mı boşluğa düşer
bilemiyorum...
ama en önemlisi boşluktayken
birinin elinden tutup aydınlıklara çıkarması
kimbilir,belkide budur aşk...