Aşk Ateşinle Yanmakmış Bilemedim

ne acılar geldi geçti bu gönülden ah bir bilsen
ne dertler kanattı yüreğimi , ne dikenler battı kalbime
ama bir tanesi de sen kadar yakmadı be sevgili

aşktın hayattın nefestin sen bende
şükürdün sabırdın dilimde
ömürdün yaşama sebebiydin içimde
ne doyabildim sana ne kanabildim
çölde susuz kalmışçasına kurudum gittim sevginle

nasıl bir ayrılıktı ki bu ne sen sen oldun ne ben ben
mutluluk mu öylece lügatta var işte
en büyük mutluluklarda bile yanıyorsa yüreğinin derininde bir şeyler
ve yıllar sonra dokunduğunda aynı acıyla kavruluyorsa bu yürek
ne sen bitmişsin bende nede ben sende

yeni aşklar yeni insanlar yeni hayatlar
herkes herşey değişmişte
bin yeni bir eski edememiş bu yürekte

yarım kalan hayallere mi yanmalı
ardına baktığında bıraktığın acılara mı
söyle ya biz neye yanalım ,
başkalarıyla yaşadıklarımıza mı yoksa beraber yaşayamadıklarımıza mı

yanalım be sevgili böylece yanalım
bırakalım acımız içimizde kalsın
nasılsa kimse bilmiyor yandığımızı kavrulduğumuzu oradan oraya savrulduğumuzu
bırakalım biz alev alev yanalım
yanmadan sönmezmiş ya insan gerekirse biz yıllarca sadece biz bilerek yanalım