Aşk Beni Yalnız Bırak

Aşk beni yalnız bırak

Çocukluğum senindir, gençliğim
Fidan gibi şekerpare bakışlı kadın
Kılıfını yitirmiş çok parlak kılıca benzer suratın
Erkek gözü hiç görmedin bu güne kadar
Anladım ki, orospu değildir adın.

Kör erkeğin ölüm tanrıçası sen olmalısın.
Bundan sonraki hayatımı çiz
Seni bana çeken nedir böyle yerçekimimi
Yok, ayrı bir materyal olmalı
Yalı kavağına dürten it anlatıyor
Başımı kaldırmaya cesaretim yetmiyor
Hayal ediyorum tanrının en güzel yaratığını
ötesine yol gitmiyor..

Dürtüler ve tortular yorgun başımda
Bilmem ki dönme dolap beygiri gibiyim
Aklım yokuş, gördüklerim aşk telaşında
Yarı moloz, yarı kütük, tam sarhoş
Oysa biz aşkı ne zorlarda kaderle büyüttük.

Kader tanrıyla helalleşme vaktin geldi artık
Kaderimi koca denizde boğmuştum zaten
Şimdi kadersiz yaşamak ülke sorunu değil
Seninki yalama taşı aramak, benim ki anamı aramak
Aşk, ne olursun
Beni yalnız bırak
Kadın kokusundan, şeytan pususundan ırak.

Şimdi güneş öyle doğuyor
Doğu batı arasında, kadın ve erkek arasında
Kabak; yada merak
Güneş boğuluyor
Aşk, beni denizinde boğarken adam gibi boğ
Yalnız bırak, bende tümör var
Kovarken sorma bana... adam gibi kov...

Yara oluyor her dokunduğun yer
Sofiyanın kardolabında inler ruhum
kurumu kuru boşalıyor kadavramdan ter
Kadınlaştı orman
Bir rüya görmüşüm
Ben bu gün meğer.