Aşk Denen Ölüm

aşklara lohusa aylardan kasım....

gözlerimi gözlerine asmadan önce ,
güldürürdü yüzümü gün...

gittin!...

gözlerime yapıştı hüzünlü resmi sensizliğin
yüzüme tükürür hergün....

aralanır perde,
sahne senindir , gözlerimin asılı kaldığı yalnızlığım.
sanki, hiç görmediğim renklerde bakışların
hangi rengine esirim,çarmağına gerilmiş aşkların.
toprağa düşse yeşerir en çürük dalları ağacın
çiğ süzülüyor yanağımdan,kırağı çalınmış gecede
titriyor yüreğim ,seni kaybetmek varya....

deniz umman gözyaşlarımla,
gölgesi yüzüme düşer karanlığın
sararmadı mı? bırak düşsün dallarından boynu bükük yapraklar
başka baharda tutunurlar yine başka dala
sen uyma onlara , aşkta mevsim bahardır
sen bırakma ellerimi tutunamazsın,tutunamam başka ele
hangi renk aşinalığa gebeyse gözlerimde
sen sakın o renksiz görünme gözüme.
deniz yeşil gözlerle bakma mesela,
ben senin kahve çekirdeği bakışına vurgunum
ve ben o gözlerde vuruldum....


yıllardan yalnızlık,aylardan aşk,günlerden ölüm...
ve ben bugün öldüm....